ΟΧΙ ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΕΙ! Δυστυχώς υπάρχουν
ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν οτι ο σκύλος πρέπει να τρώει κόκκαλα για τα
δόντια του, να μην βαριέται και δεν ξέρω τι άλλο.
Να ξεκαθαρίσουμε ότι ο σκύλος στη φύση θα φάει το ψαχνό από αυτό που έχει σκοτώσει και ποτέ τα κόκκαλα.
ΟΛΑ τα κόκκαλα μπορούν να "καρφωθούν" στο ισοφάγο και όχι μόνο του αρνιού ή του κοτόπουλου. Μα θα μου πείτε, το κλασσικό πια, του δίνω μεγάλα από τον χασάπη δεν κινδυνεύει! Σας ερωτώ, τα μεγάλα που του δίνετε και ροκανίζει δεν δημιουργούν θραάσματα σε μέγεθος κόκκαλου αρνιού ή κοτόπουλου που κάνουν την ίδια δουλειά;
Άντε και το κόκκαλο πέρασε από τον ισοφάγο χωρίς καν να γδάρει και πήγε στο στομάχι, θα γνωρίζετε βέβαια ότι και το δικό του στομάχι κάνει συσπάσεις για να χωνέψει (αγκαλιάζει την τροφη) και κάποιο κόκκαλο μπορει να το τρυπήσει. Αυτό λέγεται δίατριση στομάχου ένα πανάκριβο και άκρως επικίνδυνο χειρουργείο που ΑΝ προλάβετε και πετύχει θα έχετε τον σκύλο σε ειδική δίαιτα για πάντα.
Αν σταθούμε και πάλι τυχεροί το κόκκαλο συνεχίζει το ταξίδι του για το παχύ έντερο. Φαντάζεστε να σκαλώσει κάπου; Έχετε δει σκύλο να βάζει τον πωπω του κάτω και να τον σέρνει 15-20 μέτρα και να κλαιέι; Ξένο σώμα στο παχύ έντερο. Κι εδώ έχουμε ένα επώδυνο και πανάκριβο χειρουργείο με άγνωστα αποτελέσματα.
Τέλος αν το κόκκαλο βρίσκει πάντα την....έξοδο χωρίς πρόβλημα αυτά που σίγουρα θα αποκτήσουν πρόβλημα θα είναι τα δόντια του σκύλου που από 5-6 χρόνων θα είναι άχρηστα, σπασμένα, σάπια κλπ.
Τώρα κάποιος θα μου πεί τόσα χρόνια δίνω κόκκαλα στον σκύλο μου και δεν έπαθε τίποτα, τι μας λες τώρα; Δεν είπα ότι το κάθε κόκκαλο θα προκαλέσει τα παραπάνω, είπα μην παίζετε με τις πιθανότητες!
Και ξαναλέω: και τα μεγάλα κόκκαλα προκαλούν θραύσματα με τα ίδια αποτελέσματα!!!
Να ξεκαθαρίσουμε ότι ο σκύλος στη φύση θα φάει το ψαχνό από αυτό που έχει σκοτώσει και ποτέ τα κόκκαλα.
ΟΛΑ τα κόκκαλα μπορούν να "καρφωθούν" στο ισοφάγο και όχι μόνο του αρνιού ή του κοτόπουλου. Μα θα μου πείτε, το κλασσικό πια, του δίνω μεγάλα από τον χασάπη δεν κινδυνεύει! Σας ερωτώ, τα μεγάλα που του δίνετε και ροκανίζει δεν δημιουργούν θραάσματα σε μέγεθος κόκκαλου αρνιού ή κοτόπουλου που κάνουν την ίδια δουλειά;
Άντε και το κόκκαλο πέρασε από τον ισοφάγο χωρίς καν να γδάρει και πήγε στο στομάχι, θα γνωρίζετε βέβαια ότι και το δικό του στομάχι κάνει συσπάσεις για να χωνέψει (αγκαλιάζει την τροφη) και κάποιο κόκκαλο μπορει να το τρυπήσει. Αυτό λέγεται δίατριση στομάχου ένα πανάκριβο και άκρως επικίνδυνο χειρουργείο που ΑΝ προλάβετε και πετύχει θα έχετε τον σκύλο σε ειδική δίαιτα για πάντα.
Αν σταθούμε και πάλι τυχεροί το κόκκαλο συνεχίζει το ταξίδι του για το παχύ έντερο. Φαντάζεστε να σκαλώσει κάπου; Έχετε δει σκύλο να βάζει τον πωπω του κάτω και να τον σέρνει 15-20 μέτρα και να κλαιέι; Ξένο σώμα στο παχύ έντερο. Κι εδώ έχουμε ένα επώδυνο και πανάκριβο χειρουργείο με άγνωστα αποτελέσματα.
Τέλος αν το κόκκαλο βρίσκει πάντα την....έξοδο χωρίς πρόβλημα αυτά που σίγουρα θα αποκτήσουν πρόβλημα θα είναι τα δόντια του σκύλου που από 5-6 χρόνων θα είναι άχρηστα, σπασμένα, σάπια κλπ.
Τώρα κάποιος θα μου πεί τόσα χρόνια δίνω κόκκαλα στον σκύλο μου και δεν έπαθε τίποτα, τι μας λες τώρα; Δεν είπα ότι το κάθε κόκκαλο θα προκαλέσει τα παραπάνω, είπα μην παίζετε με τις πιθανότητες!
Και ξαναλέω: και τα μεγάλα κόκκαλα προκαλούν θραύσματα με τα ίδια αποτελέσματα!!!
